Adam Smith’in Vergileme İlkeleri

A. Smith’in vergileme ilkelerine klasik vergileme ilkeleri denmektedir.  Smith’in 1776 yılında yayımlanan “Ulusların Zenginliği ve Nedenleri Üzerine Bir İnceleme” adlı eserinde verginin 4 ilkesi üzerinde durmuştur.

1- Adalet (eşitlik) ilkesi: Herkes, devletin giderlerine ödeme gücü oranında katılmalıdır.
2- Belirlilik (kesinlik) ilkesi: Verginin konusu, mükellefi, miktarı, ödeme zamanı, tar ve tahsil usulleri belirli olmalıdır.
3- Uygunluk ilkesi: Vergi, mükelleflerden en uygun zamanda ve en uygun biçimde alınmalıdır.
4- Tasarrufluk (iktisadilik) ilkesi: Verginin tarh ve tahsil masraflarının düşük olmasını ifade eder. Verginin tarh ve tahsil süresi mümkün olduğunca kısa olmalıdır.